Жалмауыз Кемпір мен Адал Жан Fairy Tale

Ертеде, бір ауылда жомарт, адал жүректі бір жігіт өмір сүріпті. Оның аты – Нұрсұлтан. Нұрсұлтан ауылдағыларға көмектесуді, кішкентай балаларды қуантуды жақсы көретін. Ол күнде таңертең орманда серуендеп, табиғаттың сұлулығын тамашалап, ауылға қайтқанда, адамдарға жағымды хабарлар айтып, барлығын қуанышқа бөлейтін.

Бірақ, ауылда бір зұлым Жалмауыз Кемпір тұратын. Ол адам баласына жамандық жасауды, оларды қорқытып, қорлауды сүйетін. Жалмауыз Кемпірдің қасиеті – ол адамдардың көңіл-күйлерін бұзып, олардың сәттіліктерін тартып алатын. Адамдар оны көргенде, үрейленіп, үйіне тығылатын.

Бір күні Жалмауыз Кемпір Нұрсұлтанды көздеп, оған жамандық жасауға шешім қабылдады. Ол Нұрсұлтанның орманда серуендеп жүргенін біліп, оған тосқауыл қою үшін бір қулық ойлап тапты. Кемпір орманның шетінде тұрған көне ағаштың түбінде жасырынып, Нұрсұлтанды күтіп отырды.

Нұрсұлтан орманға кіргенде, Жалмауыз Кемпір оның жолына шығып, былай деді:

– О, Нұрсұлтан, сенің адал жүрегің менің зұлымдықтарыма қарсы тұра алмайды. Мен сені жаман жолға салып, бар бақытты тартып алам!

Нұрсұлтан оған қарап, күлімсіреп:

– Менің жүрегім адал, Жалмауыз Кемпір! Зұлымдықты жеңу үшін, мен тек жақсылық жасауым керек. Сенің зұлымдықтарың мені қорқытпайды!

Жалмауыз Кемпір Нұрсұлтанның батылдығына таң қалды. Ол жек көрген адалдық пен батылдықты өзіне қарсы күш ретінде сезіне бастады. Кемпір Нұрсұлтанды қорқыту үшін тағы да қулық жасауды ойлады.

– Менің сиқырымды жеңе алсаң, мен саған еш зиян тигізбеймін, – деді Жалмауыз Кемпір. – Ал егер жеңілсең, мен сені өзіммен бірге алып кетемін!

Нұрсұлтан ойланып, Жалмауыз Кемпірдің ұсынысын қабылдады. Ол өз жүрегіндегі адалдық пен күштілікке сеніп, Кемпірмен шайқасуға дайын болды. Кемпір сиқырлы таяғымен қолын көтеріп, Нұрсұлтанға түрлі қиындықтарды жіберді. Алғашында, Нұрсұлтан таңғалып, қобалжып қалды, бірақ кейін ол өзінің адалдығын, батылдығын еске алды.

Нұрсұлтан өзінің дұшпанына қарсы тұрып, әрбір қиындықты жеңуге тырысты. Ол өзіне сенімді болып, зұлымдықтың күшін жеңу үшін барлық күш-жігерін жұмсады. Кемпірдің сиқырларының әсерінен адамдар ауылда дірілдеп, үрейленіп, өз үйлерінде тығылып жатты. Бірақ Нұрсұлтанның батылдығы оларға жұбаныш берді.

Нұрсұлтан Кемпірдің алғашқы сиқырын жеңіп, екінші сиқырмен бетпе-бет келді. Ол осы сәтте өзіне сенімді болды, әрі Кемпірдің күшіне қарсы тұру үшін айналасындағылардың қолдауын сезінді. Ол дауыстап: "Мен адалдыққа, достыққа, және шындыққа сенемін! Зұлымдық мені жеңе алмайды!" – деп айтты.

Кемпірдің сиқырлары бірінен соң бірі жойылып, Нұрсұлтанның адалдығы мен күштілігі жеңіске жетті. Ақырында, Жалмауыз Кемпір оның батылдығына қарсы тұра алмай, бұл жекпе-жектен жеңіліс тапты. Оның сиқырлары жойылып, Кемпір ауылдан қашып кетті.

Ауыл тұрғындары Нұрсұлтанды қарсы алып, оның батылдығына, адалдығына ризашылық білдірді. Олар: "Нұрсұлтан, сен біздің батырымызсың! Сенің адалдығың зұлымдықты жеңді!" – деп қуанышпен атап өтті.

Содан бері, Нұрсұлтан ауылдағы балаларға адалдық, батылдық, және жақсылықтың маңыздылығын үйретті. Ауылда Жалмауыз Кемпірдің зұлымдығы ұмытылды, ал адамдар бір-біріне көмектесіп, бақытты өмір сүрді.

Сол күннен бастап, ауылда адалдықтың қуаты мен жақсылықтың жеңісі туралы ертегілер айтыла бастады. Нұрсұлтанның батылдығы мен адалдығы – ауыл тұрғындарының жүрегінде мәңгі сақталды. Ал Жалмауыз Кемпір болса, өз зұлымдықтарын тастап, қайтадан өзімен бірге қуаныш пен бақытты іздеуге мәжбүр болды.

Осылайша, Нұрсұлтанның ерлігі мен адалдығының арқасында, ауылда зұлымдық жеңіліс тапты. Ертегіде айтылғандай, адалдық пен батылдық әрқашан жеңіске жетеді, ал зұлымдық өз жамандықтарын өзі жояды!

Сондықтан, балалар, әрқашан адал болыңыздар, жақсылық жасаудан жалықпаңыздар. Себебі, адалдық – ең күшті қару!