Ағайынды Иванушка мен әпкесі Аленушка ертегісі

Баяғыда, бір жетімдер өмір сүріпті, олар - ағайынды Иванушка мен әпкесі Аленушка еді. Аленушка ағасынан үлкен болған екен. Олардың күн көруге ештеңесі жоқ еді, азғана азық-түліктері болған, бірақ оны тез-ақ тауысып қойды. Олар бір қамқоршымен тұрған, бірақ ақшалары таусылған соң, қамқоршылары оларды үйден қуып жіберді. Содан кейін олар ауылдан ауылға көшіп жүрді, Аленушка жұмысқа жалданатын.

Жүріп-жүріп, бір күні бұлт пайда болды, жаңбыр жауған сияқты, жердің бәрі дымқыл, шалшықтар пайда болған. Күн шығып, ыстық басталды. Сол кезде Иванушка: «Әпкетай, мен мына жылқының тұяқ ізінен су ішемін», - деді. «Ішпе, бауырым, жылқы болып кетесің», - деді Аленушка. Олар ары қарай жүрді. Біраз уақыттан кейін Иванушка тағы да: «Әпкетай, мен шөлдеп тұрмын, сиырдың тұяқ ізінен су ішемін», - деді. Аленушка тағы да: «Ішпе, Иванушка, сиыр болып кетесің!» - деді. Олар тағы да жүрді. Бір сәтте Иванушка тағы: «Әпкетай, мен мына шалшықтан су ішемін», - деді. Аленушка оған: «Ол ешкінің тұяқ ізі, ішсең, ешкі боласың!» - деді. Иванушка ештеңе айтпастан су ішіп жіберді де, «Мее-е-е!» деп ешкіге айналды.

Олар ары қарай жүріп, бір үлкен мүлікке келіп жетті. Аленушка сол жерде жұмысқа орналасқысы келді. Сол жерде жалғыз тұратын бойдақ бай бар еді. Ол Аленушканы көріп, оны қызметші етіп алды. Көп өтпей бай оған үйленгісі келетінін айта бастады.

Бірақ байда алыстан келген, байдың өзіне тұрмысқа шыққысы келетін қыз қонақта болатын. Ол Аленушканы жек көріп, оны жамандыққа ұшыратпақ болды. Сөйтіп, қаскөй бір адамды жалдап, Аленушканы бөшкеге салып, суға батыруды бұйырды. Бөшкеге түнде салып, өзенге тастады. Ал ешкі - Иванушканы соймақ болды.

Ешкі байға келіп: «Бай, бай, мені өзен жағасына жібер, ішек-қарнымды тазалап алайын», - деп өтінді. Бай оны жіберді. Ешкі өзенге жетіп:

«Әпкетай Аленушка, Пышақтар қайралып жатыр, Мені, ешкіні, Союға дайындап жатыр!»

Аленушка су түбінен жауап берді:

«Тас мені түбіне тартуда, Шөп қолымды байлауда, Мұң-зар жүрегімді кеміруде!»

Ешкі тағы бір рет жүгіріп келіп, байға қайта жүгінді. Бай ешкіні аңдуға кетті. Ешкі өзенге қайта жүгіріп барып, тағы да айқайлады:

«Әпкетай Аленушка, Котлалар қайнап жатыр, Пышақтар қайралып жатыр, Мені, ешкіні, Союға дайындап жатыр!»

Сол кезде бай Аленушканың даусын естіп, балықшыларды шақырды. Олар Аленушканы судан алып шығып, оны моншада қыздырып, үйге әкелді. Бай оған үйленді, ал ешкі олардың жанында қалды.

Қамқоршысы Аленушканың бай болғанын естігенде, оларды қонаққа шақырды. Қамқоршы оларды тойға шақырып, өзі үшін кешірім сұрады. Аленушка оған:

«Қамқоршыны кешіруге болады, бірақ жетімдерді ренжітуге болмайды!» - деді.

Осылайша олар қоштасып, өмір бойы қайта кездеспеді.