Шұбар тауық ертегісі

Ертеде бір шал мен кемпір өмір сүріпті, олардың Шұбар деген тауықтары болыпты. Бір күні тауықтың жұмыртқасы алтын болып шықты. Шал мен кемпір қатты қуанды.

Шал: «Кемпір, жұмыртқаны жарсақ, ішінде гауһар тастар болуы мүмкін, көрейікші!» — деді.

Шал жұмыртқаны қасықпен ұрып-ұрып сындыра алмады.

Кемпір: «Мен де байқап көрейін,» — деп жұмыртқаны ұрып көрді, бірақ сындыра алмады. Сол уақытта тышқан үнсіз келгенде, үстелдің үстімен жүгіріп, жұмыртқаны құйрығымен ұрып, еденге түсіріп, жарып жіберді. Шал мен кемпір жылап қалады.

Шұбар тауық: «Ата, әже, жыламаңыздар! Мен сіздерге алтын емес, бірақ жай ғана жұмыртқа тауып беремін» — деді. Жақында тауық бір себет ірі әрі дәмді жұмыртқаларды тауып береді. Содан кейін шал мен кемпір бақытты өмір сүре береді.