Ерте заманда, алыстағы патшалықта Жазира есімді әдемі ханшайым өмір сүрген. Ол сүйкімді және мейірімді болды, бірақ оның көңіл-күйі тез ауыспалы және тентектеу болатын. Бір күні бақшада ойнап жүріп, басындағы алтын тәжінінін тоғанға түсіпіп алады.

Ханшайым жылап, тәжін қайтаратын үмітін жоғалтады, өйткені бұл тәж оның туған күніне арналған сүйікті әшекейі болған. Бірақ кішкене уақыт өті, сол судан құрбақа шыға келеді. "Не болды, ханшайым?"- деп сұрады Бақа.

Жазира бақаға жоғалған тәжі туралы және оған қалай оның маңызды екенін айтып береді. Бақа оған көмектесуге уәде берді, бірақ оның орнына ханшайымнан оның бір тілегін орындауын сұрады.

Ханшайым бұл жай ойын деп ойлап, келісе салды. Бақа тоғанға жүзіп, біраз уақыттан кейін табанында алтын тәжді ұстап оралды. Ханшайым таң қалды, бірақ соған қарамастан ол уәдесін бірден орындамады.

Алайда, күн сайын Бақа ханшайымға оралып, оған уәдесін орындау керектігін еске салып отырады. Ақырында, оның ескертулерінен шаршаған ханшайым келісіп, кенеттен құрбақа әдемі ханзадаға айналды.

Ханшайым оның сұлулығы мен тектілігіне таң қалды және ол сыртқы келбет әрқашан ең маңызды емес екенін түсінді.

Ол өз сөзіне адал болу және жақсы достарды бағалау маңызды екенін түсінді. Сондықтан ханшайым мен ханзада мейірімділік пен шынайы сұлулықты бағалауды үйреніп, бақытты өмір сүрді.