Бақа мен Құйрық ертегісі

Бір күні шалғайдағы бір көгілдір көлдің жағасында, бақалар өмір сүріп жатты. Көлдің суы мөлдір, ал жағалауындағы гүлдер мен шөптер жасыл желекпен көмкерілген еді. Көлдің ішінде әр түрлі бақалар өмір сүретін. Олардың арасында ең ерекше бақа - Көкбақа еді. Көкбақа өзінің жарқын түсімен және әсем даусымен ерекшеленетін. Ол күні-түні көлдің жағасында ән салып, достарымен көңілді ойындар ойнап жүрді.

Бір күні Көкбақа көлдің басқа жағасына өтіп, жаңа достар табуды ұйғарды. Ол суға секіріп, жағалауды жағалап, ақыры жаңа бақаларды кездестірді. Олар Көкбақаның әнін естіп, оған қосылды. Бірақ бір бақа - Құйрық, Көкбақадан мүлдем ерекше еді. Оның құйрығы ұзын, ал терісі сары түсті болатын. Құйрық басқа бақаларға қарағанда мүлдем өзгеше, бірақ ол өзіне сенімсіз еді.

Көкбақа Құйрықты көргенде, оған жақындап: "Сен неге мұнша уайымдап жүрсің?" - деп сұрады. Құйрық: "Мен ешкімге ұнамаймын. Менің ұзын құйрығым мен сары терім бар, ал басқа бақалар мені күлкі етеді," - деп жауап берді.

Көкбақа күлімсіреп: "Сенің құйрығың да, сыртқы келбетің де өте әдемі. Әрбір бақаның өзіндік ерекшелігі бар. Сенің сары терің мен ұзын құйрығың сенің күштілігің мен ерекшелігің. Неге өзіңді осылай төмен бағалайсың?" - деп айтты.

Көкбақа Құйрыққа өзін-өзі қабылдаудың маңыздылығын түсіндірді. Ол оған өзінің дауысының әдемілігін, ән айту қабілетін көрсетіп, бәріне де әр түрлілік керектігін айтты. "Егер біз бәріміз бірдей болсақ, өміріміз қызықсыз болады," - деді Көкбақа.

Көкбақа мен Құйрық жаңа достарымен бірге көлдің жағасында көңілді уақыт өткізді. Олар ән айтып, билеп, ойындар ойнады. Бақалардың бәрі Көкбақа мен Құйрықтың достығын көріп, оларға қызығып: "Біз де осылай достасайық!" - деп айтатын. Бәрі де бір-біріне қолдау көрсетіп, бір-бірінің ерекшеліктерін бағалай бастады.

Күндер өте келе, Құйрық өзін-өзі қабылдап, басқалармен бірге серуендей бастады. Ол өзінің ұзын құйрығы мен сары түсін мақтан тұтып, достарымен бірге көңілді әндер айтатын. Көкбақа мен Құйрықтың достығы басқа бақаларға да үлгі болды. Олар да өздерінің ерекшеліктерін қабылдап, достасуға үйренді.

Бір күні көлдің ортасында үлкен мереке өтті. Бақалар өздерінің таланттарын көрсетіп, ән мен биден жарыс өткізді. Көкбақа тамаша ән айтып, Құйрық өзінің күлкілі биімен барлығын таң қалдырды. Бақалардың арасында достық, бірлік, және әркімнің өзіндік ерекшелігін бағалау туралы білім таралды.

Сол күні Көкбақа мен Құйрық ең жақсы достар болып, көлдің жағасында өмір бойы бірге жүретін болды. Олар бірге күлді, бірге ойнады, және әркімнің өзіндік ерекшелігі бар екенін түсініп, бір-біріне қолдау көрсетті. Бақалар өздерінің шынайы достығының арқасында, көлдің жағасындағы өмірлері бақытқа толы болды.

Осылайша, Көкбақа мен Құйрықтың достығы, тек бір-біріне ғана емес, басқа бақаларға да өмірлік сабақ болды. Олар әркімнің өзін-өзі бағалауының, достықтың, және әр түрліліктің қаншалықты маңызды екенін көрсетті.

Ақырында, көлдің жағасында өмір сүрген барлық бақалар, бір-бірінің ерекшеліктерін бағалап, шынайы достықтың қуанышын бөлісуді үйренді. Олар бірге бақытты өмір сүріп, әркүні жаңа қызықтарға толы болды. Енді олар әрдайым: "Біз әр түрлі болсақ та, біз біргеміз!" - деп айтатын.

Ертегіміздің соңында, біз әркімнің өзіндік ерекшелігі бар екенін, достықтың маңызды екенін, және бір-бірімізді қабылдаудың қажеттілігін ұмытпауымыз керек. Тек қана осылайша біз шын бақытқа жетеміз. Сіздер де өздеріңізді қабылдап, өзгелерді бағалаңыздар, достықты сақтаңыздар, және әрдайым бақытты болыңыздар!