Баяғыда бір аңқау адам болыпты. Бір күні ол есекке мініп, жолға шықты.
Тауға жеткенде ол есекті аяп, жетектеп жаяу көтеріле бастайды.
Бұны екі ұры көреді.
– Есекті ұрлайық, – дейді бір ұры.
– Ұрлайық, – дейді екінші ұры.
Екі ұры жайлап келеді де, бір ұры ноқтаны шешіп, өзі киеді және аңқаудың соңынан жүріп отырады.
Екінші ұры есекті алып кетеді.
Аңқау ештеңені аңғармайды, өлең айтып жүре береді.
Көп жүрді ме, аз жүрді ме, бір кезде артына қарайды.
Қараса, есектің орнында адам тұр.
– Бұл қалай? Сен қайдан келдің? – деп таң қалады.
– Мен сенің есегің едім. Бала кезімде тентек болдым, шешем есек бол деп қарғады, сосын есек болдым.
Сен мені базардан сатып алдың. Бүгін шешем Құдайдан жалбарынып сұраса керек, қайтадан адам болдым. – дейді ұры.
Аңқау ұрыға сеніп, босатып жібереді.
Пікір қалдыру (0 пікір бар)
Әзірге пікір ешкім қалдырмаған!
Пікір қалдыру үшін, сайтқа кіріңіз!