Бір заманда үлкен қалада Адия есімді кішкентай қыз өмір сүріпті. Ол қалада көптеген машиналар, адамдар және биік ғимараттар арасында тұратын. Жаз келіп, Адияның көптен күткен демалысы басталды. Адияның ата-анасы оны жаз бойы ауылда әжесі мен атасының жанында болуға жіберуді шешті, ол таза ауада демалып, ауыл өмірімен таныссын деп. Бір күні таңертең, күн сәулесі шашырап тұрған уақытта, Адия ата-анасымен бірге пойызға отырып, жолға шықты. Жол ұзақ болғанымен, қызықты болды: терезеден жасыл далалар, ормандар және кішкентай ауылдар көрініп тұрды. Олар келгенде, әжесі мен атасы вокзалда үлкен күлімсіреп қарсы алды.
— Қош келдің, Адия! — қуанышпен айтты әжесі.
— Сенің жазды бізбен өткізетініңе өте қуаныштымыз! Алғашқы күні-ақ атасы Адияны бүкіл үйді және үлкен бақшаны көрсетті, онда алма ағаштары, алмұрт және түрлі жидектер өсетін. Адия қатты қуанды: оның қалада мұндай үлкен бақшасы болмаған.
— Ата, мен сізге бақшада көмектессем бола ма? — қызығушылықпен сұрады Адия.
— Әрине, болады, — деп жауап берді атасы.
— Ертең біз алмаларды жинай бастаймыз, сен маған көмектесе аласың. Келесі күні, әжесінің дәмді құймақтарынан тұратын таңғы астан кейін, Адия атасымен бірге бақшаға барды. Олар піскен алмаларды жинап, себетке салды. Адия бар күшін салып, атасы оны мақтағанда өте қуанды.
— Сен нағыз көмекші екенсің, Адия, — деді атасы.
— Енді бізде компот пен бәліштерге көп алма болады. Бірақ бақшадағы жұмыс
— Адияның жасағандарының барлығы емес. Күн сайын ол жаңа әрі қызықты нәрселер табатын. Бірде ол әжесіне сиыр саууға көмектесті және жаңа піскен ірімшік жасауды үйренді. Кешкісін әжесі Адияға ертегілер мен өзінің жастық шағының оқиғаларын айтып беретін, ал атасы от жағуды және картопты қуыруды көрсететін. Адия бұрын-соңды мұндай дәмді картопты татпаған және ол оттың жанында отырып әңгімелерді тыңдағанды жақсы көрді. Ең есте қаларлық оқиғалардың бірі — жергілікті өнім жәрмеңкесіне қатысу болды. Бүкіл ауыл орталық алаңда жиналды, онда ойындар, билер және тәттілер ұйымдастырылды. Адия дала гүлдерінен ең әдемі гүл шоғын жасау байқауына қатысып, шағын сыйлық ұтып алды. Жаз тез өтіп, үйге қайту уақыты келді. Адия демалыстың аяқталғанына аздап ренжіді, бірақ ол келесі жылы әжесі мен атасына қайта баратынын білді.
— Тамаша жаз үшін рахмет! — деп айтты Адия, әжесі мен атасын құшақтап.
— Мен сіздерді және біздің бақшаны сағынамын.
— Біз де сені сағынамыз, қымбаттым, — деп жауап берді әжесі.
— Қайта кел, біз сені әрқашан қуана қарсы аламыз.
Адия үйіне ауылдағы керемет жаз туралы естеліктерімен және ауыл өмірі туралы жаңа білімдерімен оралды. Ол келесі жазды асыға күтті, әжесі мен атасына қайтып баруға тағы да қызықты шытырман оқиғаларды бастан кешіруге асықты.
Пікір қалдыру (0 пікір бар)
Әзірге пікір ешкім қалдырмаған!
Пікір қалдыру үшін, сайтқа кіріңіз!