Жалмауыз Кемпір мен Ержанның Хикаясы ертегісі

Ертеде, бір ауылда Ержан деген бала өмір сүріпті. Ержан – кішкентай, бірақ жүрегі үлкен, мейірімді бала еді. Ол әрдайым достарына көмектесуге дайын тұратын. Бірақ, ауылдың шетінде Жалмауыз Кемпірдің жаман қастықтары жайлы аңыздар таралып жүрді. Ауыл тұрғындары оның зұлымдықтарын айтып, балаларды одан қорқуға шақыратын.

Бір күні Ержан өз достарымен бірге ойын ойнап жүргенде, олардың бірі: «Кәне, Жалмауыз Кемпірдің үйіне барып, оның зұлымдығын өз көзімізбен көрейік!» деді. Достары алғашында қорыққанымен, Ержанның батылдығы бәрін жігерлендірді. Олар Жалмауыз Кемпірдің үйіне бет алды.

Жолда жүріп, олар өздерін тыныш ұстап, қорқынышты аңыздарды ойлап, бір-біріне «Егер бізді Жамал апай шақырса, не істейміз?» деп күліп, әзілдесті. Бірақ, Ержанның жүрегінде алаңдаушылық пайда болды. Ол Жалмауыз Кемпірдің шын мәнінде қандай адам екенін білмейтінін сезді.

Кенет, олар үйге жақындағанда, аяғының астында шөптен шыққан дыбысты естиді. Ержан: «Тоқтаңыз, мен тексеремін!» – деп, алға шықты. Ол терезеден ішке көз тастап, Жалмауыз Кемпірдің үйінде не болып жатқанын көрді. Кемпір қартайған, бірақ оның көздерінде зұлымдықтың оты жанып тұрды. Ол сиқырлы таяқшасын ұстап, бір нәрсені дайындап жатқан еді.

«Не істеп жатыр екен?» – деп ойлады Ержан. «Мүмкін, оны тоқтату керек шығар!» Достарының қорқынышына қарамастан, Ержан шешім қабылдады. Ол терезеге жақын барып, дауыстап: «Жалмауыз Кемпір, сенің зұлымдықтарыңнан біздің ауылымызды қорғауымыз керек!» деді.

Кемпір Ержанның даусын естіп, терезеден қарап, оны көргенде, ашуланып: «Не, мені қорқытамын деп ойлайсың ба, бала?» – деп жауап берді. «Сен мені танымайсың, мені біреудің тоқтатуына ешкімнің күші жетпейді!»

Ержан батылдықпен: «Мен зұлымдыққа қарсы тұрғым келеді! Не болмаса, мен сенімен жекпе-жекке шығамын!» – деді. Кемпір күлді: «Жекпе-жекке шығу? Жақсы, мен сенің батылдығыңа таңқалып отырмын. Бірақ менің сиқырымнан аман қалу оңай болмайды!»

Сол сәтте Кемпір таяғына сиқырлы сөздер айтып, Ержанның алдындағы жерде қараңғы тұман пайда болды. Ол тұманнан үрейленгенімен, Ержан өз батылдығын сақтап қалды. «Мен Есімімді айтуым керек! Мен Ержанмын, менің жүрегімде мейірім мен достарымның сүйіспеншілігі бар!» – деп дауыстап айтты.

Кемпірдің көзіне таңқалудың белгісі келді. Ол Ержанның сөздерінен әсерленіп, сиқырының күшін жоғалтып алғандай болды. «Сен мені жеңуің мүмкін емес!» – деп айқайлады ол. Бірақ Ержан өзінің шын жүректен айтқан сөздерімен, Кемпірдің зұлымдықтарына қарсы тұра білді.

Сол сәтте, Ержанға айналасындағы барлық достары жиналып, олар да: «Біз бірге, зұлымдыққа қарсы!» – деп айқайлады. Кемпірдің зұлымдықтары олардың бірлігін көріп, әлсірей бастады. Кемпір: «Менің сиқырым жұмыс істемейді, мен жеңілмеймін!» – деді, бірақ Ержан мен достарының жігері оған қарсы тұрды.

Ақырында, Кемпір жеңілді. Оның сиқырлы таяғы жарыққа айналып, зұлымдығы жойылып кетті. Ержан мен достары жеңіске жетті. Ауыл тұрғындары қуанышпен оларға қосылды, ал Жалмауыз Кемпірдің зұлымдықтары тарихта қалған аңызға айналды.

Сол күннен бастап, Ержан мен оның достары ауылда батырлар ретінде танылды. Олар әрдайым зұлымдыққа қарсы тұруды, мейірімділік пен бірліктің күшін насихаттады. Ауылда орын алған оқиғалар балаларға зұлымдыққа қарсы тұрудың, батылдық пен достықтың маңыздылығы туралы сабақ болды.

Ертегіде болғандай, шын жүректен келген мейірімділіктің күші әрқашан зұлымдықты жеңеді. Ержан мен достарының батылдығы – әрқайсымыз үшін үлгі. Ендеше, егер біз бірлесе жұмыс істесек, біз зұлымдықты жеңе аламыз!