Ертеде бір кішкентай ауылдың шетінде Мыстан кемпір өмір сүріпті. Ол ұзын бойлы, арық және жасы үлкен болғанымен, өте ақылды әрі қу екен. Мыстан кемпір өз өмірінде түрлі сиқырларды меңгеріп, елді мекендеп жүрген. Адамдар оны көргенде қорыққаннан дірілдеп, бет-бетіне қашатын.
Бір күні ауылдың батырлары кемпірді қорқытпақ болып, оның үйіне келеді. Бірақ кемпір олардың келе жатқанын біліп, оларға бір жұмбақ береді:
"Егер сендер менің жұмбағымды шеше алсаңдар, мен сендерді босатамын және өзімнің бар байлығымды беремін. Ал шеше алмасаңдар, мәңгі менің қызметшім боласыңдар."
Жұмбақ мынадай екен:
"Өмірдің басы мен соңы,
Менің қолымда, бірақ көрінбейді.
Бұл не нәрсе?"
Батырлар ойланып-ойланып, жауап бере алмайды. Мыстан кемпір күліп, олардың мәңгілікке қызметші болып қалатындарына қуанады. Бірақ сол кезде ауылдың бір кішкентай балақайы келіп, кемпірге: "Бұл – уақыт!" - деп жауап береді. Мыстан кемпір таңқалып, баланың тапқырлығына бас иеді.
"Сен өте ақылды бала екенсің. Мені осылай жеңдің, енді менің байлығымды ал және ауылдастарыңды құтқар," - деп кемпір балаға барлық байлығын беріп, батырларды босатып жібереді.
Осыдан кейін, Мыстан кемпір ешқашан адамдарға зұлымдық жасамай, тыныш өмір сүріп, балалардың ақылын құрметтеп, тек жақсылық жасаумен айналысыпты.
Қызық екен!