Мишка нені ұнатады әңгімесі

Бірде Мишка екеуміз ән сабағымыз өтетін залға кірдік. Борис Сергеевич рояльде жайменен бірдеңе ойнап отырды. Мишка екеуміз терезе алдына отырдық, оған кедергі жасамадық, ол бізді байқамады да, әрі қарай ойнай берді. Оның саусақтарынан түрлі дыбыстар тез шығып жатты. Олар шашырап, бір жылы да қуанышты нәрсе шығып жатты. Маған қатты ұнады, ұзақ отырып тыңдай алар едім, бірақ Борис Сергеевич көп ұзамай ойнауды тоқтатты. Ол рояльдің қақпағын жапты да, бізді көріп, қуанышпен айтты:

— О! Міне, кімдер! Терезе бұтағындағы екі торғай сияқты отыр екенсіңдер! Сонымен, не айтасыңдар?

Мен сұрадым: — Сіз не ойнадыңыз, Борис Сергеевич?

Ол жауап берді: — Бұл Шопен. Мен оны қатты жақсы көремін.

Мен айттым: — Әрине, сіз ән сабағының мұғалімі болғандықтан, әртүрлі әндерді жақсы көретін шығарсыз.

Ол айтты: — Бұл ән емес. Әндерді де жақсы көремін, бірақ бұл әннен әлдеқайда үлкен нәрсе.

Мен сұрадым: — Қандай сөзбен айтасыз?

Ол байыпты және анық жауап берді: — Му-зы-ка. Шопен — ұлы композитор. Ол керемет музыка жазды. Мен музыкадан артық ешнәрсені жақсы көрмеймін.

Сосын ол маған қарап: — Ал сен не жақсы көресің? Әлемдегі ең сүйікті нәрсең не? — деп сұрады.

Мен жауап бердім: — Мен көп нәрсені жақсы көремін.

Мен оған иттерді, ағаш жоныуды, пілшені, қызыл атты әскерлерді, қызғылт тұяқты ланьды, ежелгі жауынгерлерді, салқын жұлдыздарды, жылқылардың түрін — бәрін, бәрін жақсы көретінімді айттым...