Ертеде, бір жасыл орманда, жәндіктер мен аюлар бірге өмір сүретін. Орманның барлық жәндіктері, кішкентай шегірткелерден бастап, әдемі көбелектерге дейін, аюлардың үлкен денелеріне қарап, оларға қорқып, бірақ бір уақытта қызығып қарайтын. Аюлар болса, жәндіктердің кішкентай, бірақ шапшаң тіршіліктеріне таңданатын. Алайда, жәндіктер мен аюлар арасында достық болмайтын, өйткені олар бір-бірінен қашықта тұратын.
Бір күні, орманда кішкентай шегіртке, аты Шегіртке Шафа, аюлардың үлкендігі мен күші туралы әңгіме естіп, олардың жанында болуды шешті. Ол қыбырлап жүріп, аюлардың ауласына келді. Онда үлкен Аю, аты Буршақ, күннің астында ұйықтап жатты. Шафа өзінің кішкентай даусы мен батылдығымен Буршақтың назарына ілікті.
— Сәлем, Буршақ! Мен Шегіртке Шафа, мен сенің күшіңді көргім келеді! — деді Шафа.
Буршақ оянып, кішкентай жәндікке таңдана қарады. Ол күліп, Шафаға: — Сенің мені оятқаның үшін рахмет, кішкентай досым. Бірақ менің күшімді көру үшін мені сынап көруің керек, — деді.
Шафа қатты қуанып, Буршаққа: — Мен сенің күшіңді сынап көрейін! Бірақ менің де өзімнің шеберлігім бар. Мен сенімен жарысқа шығамын! — деді.
Буршақ күлді: — Жарайды, кішкентай Шафа, жарысқа шығайық! Бірақ менің жүгіргенімді көресің, мені тоқтата алуың қиын болады.
Сол күні, ормандағы барлық жәндіктер мен аюлар жарысқа жиналды. Буршақ пен Шафа жарысқа шықты. Буршақ үлкен қадамдармен, ал Шафа кішкентай, бірақ шапшаң адымдармен жүгірді. Аюлар Буршақтың үлкен күшін, ал жәндіктер Шафаға қолдау көрсетті.
Жарыс басталды, Буршақ алға шықты, бірақ Шафа оның артында қалмай, алға ұмтылып жатты. Орманның барлық тұрғындары оларды қолдап, дауыстап шақырып жатты. Алайда, жарыс барысында Буршақ бір сәтте аяғын тайдырып, жерге құлап түсті. Ол ауыр жараланбағанымен, самайы мен аяғы ауырсынды.
Шафа бұл жағдайды көріп, тоқтап қалды. Ол Буршақтың қасынан жүгіріп өтіп, тоқтап: — Буршақ, мен сені жеңгеніме қуаныштымын, бірақ мен сені жалғыз қалдыра алмаймын! — деді.
Шафа Буршаққа көмектесуге тырысты. Ол оған жақындап, оған қолдау көрсету үшін ұшып жүрді. Буршақ таңдана қарады: — Неге сен мені жеңгеніңмен, мені жалғыз қалдырмадың? — деп сұрады.
Шафа күлімсіреп: — Себебі, достық — ең үлкен күш. Біз бір-бірімізге көмектескенде ғана шынайы жеңіске жетеміз, — деді.
Аюлар мен жәндіктер жарыс аяқталғаннан кейін, Буршақтың аяғына қарады. Олар Шафа мен Буршақтың достығына таңданып, бірге қуанып кетті. Буршақ, Шафаға: — Мен сенімен достасуға дайынмын! Біз бірге күшті бола аламыз, — деді.
Содан бері, орманда жәндіктер мен аюлардың достығы гүлденіп, олар бір-біріне көмектесіп, бірге көңілді уақыт өткізетін. Олар күн сайын ойындар ойнап, бірлескен іс-шаралар ұйымдастыратын. Буршақтың күштілігі мен Шафадың шапшаңдығы, оларды бірге мықты етіп, орманның тұрғындарына үлгі болды.
Осылайша, жәндіктер мен аюлардың достығы орманның тыныштығын сақтап, оларды бақытты етті. Достықтың күші барлық қиындықтарды жеңіп, кішкене жәндіктер мен үлкен аюлар арасында шынайы бірлікті орнатты.
Ертегінің қорытындысы: Достық — ең үлкен күш. Кішкентай мен үлкеннің арасындағы айырмашылық жоқ, егер олар бір-біріне көмектессе, бірге қуанып, қиыншылықтарды жеңе алады.
Пікір қалдыру (0 пікір бар)
Әзірге пікір ешкім қалдырмаған!
Пікір қалдыру үшін, сайтқа кіріңіз!