Отбасылық бақша ертегісі

Бір уақытта, кішкентай бір ауылда, бес баласы бар Бақытты отбасы өмір сүрді. Отбасының әкесі, Хасан, еңбекқор, ал анасы, Айгүл, мейірімді және ақылды еді. Олар бір-бірін сүйіп, балаларын жақсы тәрбиелеп, бақытты өмір сүрді. Бірақ, олар бір қиындыққа тап болды – балалардың бірі, Аружан, мектепте дос таба алмай, өзін жалғыз сезінетін болды.

Аружан күнде мектептен қайтып келгенде, көңілсіз болып, бөлмесіне кіріп кететін. Хасан мен Айгүл бұл жағдайды байқап, не істейтіндерін білмей отырды. Бір күні, Айгүл балаларымен бірге отбасылық жиналыс ұйымдастыруды ұсынды. Барлығы отбасылық үстелдің айналасына жиналды.

«Біз Аружанға көмектесуіміз керек, – деді Айгүл. – Мүмкін, біз бірге бір нәрсе жасап, оның көңіл-күйін көтере алармыз». Хасан балаларымен бірге ойланып, оларды бір идеяға келді: «Не болса да, біз бірге жұмыс істесек, бәрі жақсы болады!»

Келесі күні, отбасы бірлесіп, үлкен бақша жасауға шешім қабылдады. Олар бос жерді тазалап, түрлі-түсті гүлдер, көкөністер мен жемістер отырғызды. Аружан да бұл жұмыста белсенді болды, басқа балалармен бірге көмек көрсетіп, өздерінің еңбектерінің жемісін көруге асықты.

Бақша күн сайын өсіп, гүлдене бастады. Бір күні, олардың бақшасында бірінші гүлдер ашылды. Аружан сол сәтте қуанып, өзі секілді балалармен бірге бақшаны көріп, ойнауға шықты. Ол достарымен бірге гүлдерді суарып, күтім жасап, бақшада қызықты ойындар ұйымдастырды.

Уақыт өте келе, Аружанның достары мен сыныптастары да бақшаға келіп, олармен бірге жұмыс істей бастады. Олар бірге күлкілі ойындар ойнап, бақшада түрлі-түсті гүлдер мен жемістерді жинап, көңіл көтерді. Аружанның жүрегі қуанышқа толды, себебі енді ол жалғыздықты сезінбейтін болды.

Отбасы әр сенбі сайын бақшада отбасылық мереке ұйымдастырып, тамақ әзірлеп, достарымен бірге отыратын болды. Олар өздерінің еңбектерінің жемісін көріп, бір-біріне көмек көрсету арқылы достық пен ынтымақтастықты нығайтып отырды. Осылайша, Аружан өзіне жаңа достар тапты, ал бақша олардың отбасылық өмірінің бір бөлігіне айналды.

Күндер өтіп, бақша гүлдене берді. Бақытты отбасы бірге еңбек етіп, бір-біріне қолдау көрсеткендіктен, олар өздерінің сүйіспеншілігін нығайтып, бақытты өмір сүрді. Бақша тек гүлдермен толы болған жоқ, сонымен қатар, балалардың көңіл-күйі мен достарының күлкісімен де толды.

Соңында, Аружан анасына былай деді: «Ана, мен енді ешқашан жалғыз сезінбейтін боламын. Біз бірге жұмыс істеп, бірге күлген сайын, біздің жанұямыз мықты болады!»

Осылайша, отбасы бірге еңбек етіп, бір-біріне деген сүйіспеншілікті арттырып, бақытты өмір сүріп, әрдайым бір-бірінің жанында болды. Олар бұл бақшаны тек өсімдіктер мен гүлдер үшін емес, сонымен қатар, достық пен отбасы үшін де жасағандарын түсінді.

Ертегінің моралі: Отбасы – бұл бірлік пен сүйіспеншіліктің символы. Бірге жұмыс істегенде, қиындықтарды жеңу оңай, ал бақыт пен қуаныштың кілті – бірге болу мен бір-біріне қолдау көрсету. Әрқашан жанұяның құндылығын біліп, оны құрметтеуіміз керек.