Ерте заманда, аспан мен жердің арасында барлық тіршілік иелері бейбіт өмір сүретін керемет бір әлем болған екен. Бұл әлемде адамдар, жануарлар, құдайлар және тіпті құбыжықтар да бірге өмір сүріп, бір-бірімен дос болып, қиындықтарды бірге еңсерген. Алайда, бұл әлемде бір ғана нәрсені ешкім білмейтін: барлығының түпкі мақсаты не екенін. Біреу оны түсінуге тырысты, біреу оған мән бермеді, бірақ барлығы осы құпияны сақтап қалды.
Бұл әлемнің ең биік тауында ежелден бері жасырынып жатқан қасиетті орын болды. Бұл орынды тек ең батыл да ақылды жауынгерлер ғана таба алатын еді. Ол жерде «Мәңгілік Тас» деп аталатын бір ерекше зат жасырынған болатын. Ол тастың күші шексіз еді, бірақ ол тек күш беріп қана қоймай, әлемнің барлық құпияларын да аша алатын.
Бір күні Құдайлар мен Адамдар арасындағы ежелгі келісім бұзылып, әлемге қараңғылық пен хаос ене бастады. Әділетсіздік, қатыгездік пен қорқыныш бүкіл әлемге тарады. Адамдар құдайлардың көмек сұрап жалбарынса да, олар естімей қалды. Осы уақытта аспаннан бір ерекше жаратылыс – Укун есімді қара маймыл түсіп, адамдарға көмекке келді. Укунның тағдыры осы әлемнің тағдырымен тығыз байланысты еді, бірақ ол өзі бұны әлі білмейтін.
Укунның бойында күш пен айлакерлік қана емес, сонымен қатар даналық пен әділдік те бар болатын. Ол өзінің шынайы міндетін түсінбей, әлемді зерттеп, өзінің жолын іздеп жүрді. Бірақ, бір күні ол аңызға айналған "Мәңгілік Тас" туралы естіді. Бұл тасты табу үшін, Укун ұзақ және қауіпті саяхатқа аттанды. Ол көптеген сынақтардан өтуге, көптеген құбыжықтармен шайқасуға және ең бастысы, өзінің ішкі әлсіздігін жеңуге мәжбүр болды.
Укун сапарын қасиетті орманда бастады. Бұл орманды "Шексіз Орман" деп атайтын, ол жерде адам аяғы баспаған, табиғаты өте ерекше еді. Онда күндер мен түндер бір-бірімен алмасып отырмайтын, тіпті уақыттың өзі тоқтап қалғандай сезілетін. Укун бұл орманда бір апта бойы жүрді, бірақ ол әрқашан бір орында тұрғандай көрінетін. Уақыт өте келе, ол тек физикалық күштің бұл жерде ештеңе шешпейтінін түсінді. Сөйтіп, Укун орманның құпиясын ашуға тырысты.
Бір күні, орманның тереңінде ол өте үлкен және ежелгі ағашты көрді. Бұл ағашта орманның құпиясы жасырылған болатын. Ағаштың жанында үш түрлі есік болатын, әр есік бір жұмбақпен жабылған еді. Бірінші есікке жақындаған Укун оның жұмбағын оқыды:
"Қай нәрсе аспанға да, жерге де, адамдардың жүрегіне де жақын?"
Укун ойланып, аспан мен жердің, адамдардың жүрегінің байланысын түсінуге тырысты. Ол ұзақ ойланса да, жауабын таппады. Алайда, орманның құстарын тыңдап отырғанда, ол олардың әндерінде белгілі бір ырғақ бар екенін байқады. Бұл ырғақ желдің, ағаштардың жапырақтарының сыбдырына үйлесетін. "Махаббат", - деді ол күлімсіреп. "Махаббат бәріне жақын: аспанға да, жерге де, адамдардың жүрегіне де". Бірінші есік ашылды.
Келесі есіктің жұмбағы мынандай еді:
"Менің құдіретімде әлемнің барлық құпиялары бар, бірақ мені көргенде адамдар қорқады. Мен кіммін?"
Укун бұл жұмбақтың шешімін бірден таппады. Ол әлемнің құпияларын, адамдардың қорқыныштарын зерттей бастады. Бірнеше күн бойы ойланған ол ақырында жауап тапты. "Өлім", - деді Укун тыныш қана. "Өлім – әлемнің ең үлкен құпиясы, және одан қорқатын адамдар көп". Екінші есік те ашылды.
Үшінші есіктің алдында Укунның күмәні болды, өйткені бұл жұмбақ өте күрделі еді:
"Мен барлық жерде бармын, менсіз өмір жоқ, бірақ мені ешкім көрмейді. Мен кіммін?"
Бұл жұмбақ Укунның ойларын қатты шатастырды. Ол орманның әр бұрышын зерттеді, әрбір жаратылысқа назар аударды, бірақ бәрібір жауабын таба алмады. Уақыт өткен сайын, ол үмітін жоғалтып, орманнан шыға алмай қалатындай көрінді. Бірақ бір күні, ол орманның тыныштығына назар аударды. Барлығы үнсіз қалғанда, Укун бір нәрсені түсінді: ол өзі де тыныштықтың бір бөлігі еді. Жауап дәл осында: "Ауа", - деді ол сенімді түрде. "Ауа барлығында бар, онсыз өмір жоқ, бірақ оны ешкім көрмейді". Үшінші есік те ашылды.
Үшінші есік ашылғаннан кейін, Укун үлкен үңгірге кірді. Бұл үңгірдің ішінде "Мәңгілік Тас" жатқан еді. Бірақ тасты алған кезде, ол өзін өте әлсіз сезінді. Тас оған үлкен жауапкершілік артып, әлемнің барлық құпияларын ашып берді. Укун енді өзінің шынайы міндетін түсінді: ол бұл тасты өз мүддесіне пайдаланбай, керісінше, әлемнің тепе-теңдігін сақтауға тиіс болды.
Бірақ осы сәтте қараңғылық қайтадан бас көтеріп, Укунға шабуыл жасады. Бұл қараңғылық бұрынғы құдайлардың қатыгездігі мен әділетсіздігінен туындаған еді. Ол әлемді қайтадан хаосқа айналдырғысы келді. Укун тастың күшімен күресіп, барлық күш-жігерін салып, қараңғылықты жеңді. Бірақ бұл шайқаста ол өзінің көп күшін жоғалтты.
Укун қарапайым жаратылыс ретінде әлемді қалпына келтіру үшін өзінің өмірін құрбан етуге дайын еді. Ол тасты орманның ортасына қойып, оның күшін әлемге таратып, әділеттілік пен бейбітшілікті қайта қалпына келтірді.
Алайда, Укун ешқашан жоғалған жоқ. Оның рухы әлемнің әрбір бұрышында сақталып, адамдарға даналық пен күш сыйлайды. Уақыт өте келе, Укун туралы аңыздар барлық жерде тарады. Ол тек батыр ғана емес, әлемнің қорғаушысы, әділеттіліктің символы болды. Укунның ерліктері мен даналығы адамдарды әрқашан әділдік пен бейбітшілікке ұмтылуға, өз күштерін дұрыс пайдалануға шақырады. Укунның ертегісі әрбір адамға өзінің шынайы күшін табуға және оны әлемнің игілігі үшін пайдалануға болатынын үйретеді.
Сөйтіп, бұл аңыздан кейінгі ұрпақтар өмірдің мәнін түсініп, әділеттілік пен бейбітшілікке ұмтылып, даналықтың, күш пен мейірімділіктің жолымен жүре бастады. Укунның ерлігі әрбір жүректе мәңгілік орын алып, адамдарды шынайы батырлыққа жетеледі.
Пікір қалдыру (0 пікір бар)
Әзірге пікір ешкім қалдырмаған!
Пікір қалдыру үшін, сайтқа кіріңіз!